Het inzichtkaartje
Het is een vaste gewoonte van mij geworden om voor een consult, me heel even af te stemmen, en een inzichtkaartje te trekken.
Dit kaartje trok ik voor Mirjam (niet haar echte naam). We hadden een afspraak, en Mirjam had aangegeven dat ze de laatste tijd wat lastiger uit zware gedachten kwam, en ze wilde samen met mij kijken of daar ook op een energetische/spirituele manier ‘aan gewerkt’ kon worden.
Ik las het kaartje voor, en Mirjam vertelde dat ze ’toevallig’ een uurtje eerder telefonisch met een collega had gesproken, die haar er nog eens op gewezen had, dat ze echt wat meer aan zichzelf mocht denken. en niet overal ‘ja’ op hoefde te zeggen.
Het blijft een wonderlijk iets hoe we op allerlei manieren tekens en signalen krijgen. Een ’toevallig’ gesprek met een collega, een ’toevallig’ kaartje..
Terwijl ik mij afstemde op Mirjam en haar auraveld, voelde ik meteen dat ze vooral heel moe was. En het was niet zozeer lichamelijk moe, maar vooral geestelijk moe. Moe van de gedachten alle ballen in de lucht te moeten houden.
Als moeder, als dochter, als collega.
Als kind van gescheiden ouders, een afwezige vader, de loyaliteit richting haar moeder, het maakte dat Mirjam, als meisje met een grote gevoeligheid, niet anders leek te kunnen dan haar aandacht naar de buitenwereld te richten
Blik op de buitenwereld
Gaat het daar wel goed? Is er iemand verdrietig? Kan ik daar wat aan doen?
Soms wordt een kind heel rebels, maar nog vaker, zoals in Mirjam’s geval, past het kind zich helemaal aan. En eigenlijk deed ze dat, als volwassen vrouw, nog steeds.
In de healing werd duidelijk dat er nog heel veel pijn en verdriet lag opgeslagen, vooral in het hart – en tweede chakra.
Als kind weten we niet beter, we krijgen het gevoel dat het normaal is dat er niemand echt tijd en aandacht voor je heeft, en kan je zelfs gaan twijfelen of je wel waardevol genoeg bent, of je er mag zijn….
Het werd Mirjam duidelijk dat ze eerst ‘Ja’ naar zichzelf mag zeggen.
‘Ja, ik mag mijn eigen ruimte innemen!’ en ‘Ja, ik mag mijn eigen grenzen aangeven!’
Op het moment dat we ‘Ja’ tegen onszelf kunnen zeggen, kunnen we ook gemakkelijker ‘nee’ zeggen tegen de ander.
En dan is onze ‘Ja’ ook pas een échte ‘Ja’!
Dan zijn we eerlijk naar onszelf én naar de ander ♥
