Acceptatie…soms zo moeilijk, maar zó belangrijk….
Je herkent het vast wel; er gebeurd iets in je leven dat je enorm van slag brengt; ontslagen op je werk, gezondheidsproblemen, een relatie die stukloopt…
En iemand komt met de goedbedoelde raad: “Je zult het moeten accepteren”. Of je bent zelf degene die tegen de ander zegt: “Je zult het toch moeten accepteren”
Heel vaak is de eerste reactie een van shock en boosheid: ”Hoe kun je dát nu zeggen!”
Heel begrijpelijk; er is iets gebeurd, iets dat we niet willen, iets waar we boos, verdrietig of angstig over zijn. We duwen het als het ware van ons af! Dat wat gebeurd is willen we niet laten ‘binnenkomen’, we kunnen of willen de volle impact en de pijn die dat bij ons teweegbrengt nog niet aan, nog niet voelen. Ons ‘beschermingsmechanisme’ gaat aan het werk.
Meteen gaan ons denken en onze emoties met ons aan de haal. Bedenken we allerlei oplossingen om de situatie te veranderen, worden we boos op degene die ons onrecht heeft aangedaan, of worden we depressief en besluiten dat alles verder zinloos is.
Dit proces kan dagen, weken, maanden, en zelfs jaren duren. Soms is het zo moeilijk om datgene waarmee je werd geconfronteerd, te accepteren.
Tegelijkertijd vreet de situatie energie, kom je geen stap verder en voel je je steeds ongelukkiger.
Maar wat dan?
Om uit die situatie te komen zul je, of je wilt of niet, toch je blik naar binnen moeten richten. Je zult op onderzoek moeten uitgaan; waarom vindt ik dit zo moeilijk? Welke pijn wordt er getriggerd? Wat gebeurd er als ik het inderdaad accepteer? En ook dit proces kost tijd, en is niet altijd gemakkelijk. Juist omdat we dan onze pijnstukken tegenkomen.
Zijn wij de creator van ons leven?
In mijn praktijk krijg ik wel eens de vraag: Maar wij zijn toch de creators van ons eigen leven? Men gaat er dan van uit, dat datgene wat men niet kan accepteren, naast zich neergelegd kan worden en dat men vervolgens kan creëren wat men wél wil.
Toch is dat voor mijn gevoel een misvatting.
Zeker! Wij zijn (mede) creator van ons leven; we trekken mensen/situaties/dingen naar ons toe. Maar dus ook datgene waar we zo’n moeite mee hebben om te accepteren.
In de praktijk….
Zo kwam een paar maanden geleden Diny (niet haar echte naam) in mijn praktijk.
In Diny’s familie kwam een zeer ernstige ongeneeslijke ziekte voor. En nu was bij haar ook deze diagnose gesteld. Haar moeder, en verschillende tantes waren hier al aan overleden.
Natuurlijk was dit een enorme schok voor haar, maar ze had besloten om naast alle therapieën die ze in de reguliere gezondheiszorg kon doen, ook eens de spirituele kant van haar ziekte te onderzoeken.
Tijdens het consult spraken we hierover, en het was duidelijk dat er bepaalde patronen bij al de vrouwen in deze familie voorkwamen, die gezien mochten worden en waarop ook healing gebeurde.
Toch was er ook iets dat mij zorgen baarde; ik merkte dat Diny de ziekte niet toeliet. Op een of andere manier leek het wel alsof zij het buiten zichzelf plaatste. Ik deelde mijn zorg met Diny en zij bevestigde dat wat ik dacht. Ze zei letterlijk: “Als ik het accepteer dat ik dit heb, dan ga ik dood, net als mijn moeder”.
Een goede vriendin aan wiens mening zij veel belang hechtte, had haar verzekerd dat ze gewoon moest denken: Ik heb deze ziekte niet! Heb geloof en vertrouwen dat je het niet hebt, dan krijg je hem ook niet!
Diny merkte dat het ontzettend moeilijk was om dit te denken. Vooral ook omdat haar lichaam steeds meer symptomen van deze ziekte liet zien en voelen.
Ondertussen kampte ze met een groot schuldgevoel; klaarblijkelijk dacht ze niet de ‘goede gedachten’.
Ik voelde dat het erg lastig was om deze overtuigingen te doorbreken.
Iets in haar wilde blijven geloven dat wanneer ze dacht dat ze deze ziekte niet had, en wist welke levensles ze hieruit kon leren, dat dat voldoende was om gezond te worden.
Ik vond het moeilijk om daar in mee te gaan en vertelde haar dat ik het gevoel had dat ze de ziekte ‘buiten’ zichzelf plaatste. Ik voelde heel duidelijk dat Diny eerst deze ziekte helemaal moest accepteren, als het ware in haar lichaam moest ‘toelaten’, voordat er überhaupt een verandering mogelijk zou zijn.
Dat was geen gemakkelijke boodschap. Diny had het idee dat wanneer ze zou accepteren, ze zeker nog zieker zou worden, en dat ze dan ook niets anders meer kon doen dan afwachten tot haar situatie verslechterde.
Acceptatie is niet hetzelfde als ‘goedvinden’
Voor veel mensen betekent acceptatie namelijk hetzelfde als ‘het goed vinden’, ’het er mee eens zijn’, en ‘je niets meer kunt of mag doen om de situatie te veranderen’.
Vervolgens geeft dit weer boosheid en verdriet.
Maar mijn ervaring is juist precies het tegenovergestelde; Als je in acceptatie gaat, dan accepteer je de situatie hoe die op dat moment is. Dat geeft een enorme rust in je lichaam en je systeem. En vanuit die rust en vrede kun je opnieuw bewust kiezen welke richting je uit wilt gaan.
Voor Diny betekende dit volledig accepteren dat zij op dit moment deze ziekte heeft, en dat dit niet per definitie betekent dat er geen verbetering in haar gezondheid kan optreden. De onderliggende patronen, energetische blokkades kunnen aangepakt worden. Niemand, ook ik niet, kan Diny garanderen dat ze weer gezond wordt.
De tijd zal het leren…Maar vanuit innerlijke rust is er hoe dan ook veel makkelijker mee om te gaan.
Acceptatie is zo belangrijk
En daarom is acceptatie zo belangrijk! Als we als mens/ziel willen groeien, dan zullen we de dingen die op ons pad komen, moeten accepteren voor wat ze zijn. En soms is dat ontzettend moeilijk! Maar vechten tegen datgene wat we niet willen, stagneert de situatie, en brengt ons niet verder.
Op het moment dat je kunt accepteren dat je precies daar bent waar je nu moet zijn, dat je precies meemaakt wat je nu moet meemaken, dan geeft dat de rust die je meer bij je Essentie brengt.
Absoluut geen gemakkelijke opdracht. Ik noem het niet voor niets een Levenskunst! Maar zeer zeker de moeite waard!
Vindt jij het moeilijk om bepaalde dingen te accepteren? Kun je dat moeilijk loslaten? en wil je dat graag doorbreken? Maak dan een afspraak voor een consult. Ik kan je de ondersteuning en healing bieden die je nodig hebt. Wil je weten welke consult vorm voor jou het meest geschikt is, neem dan vrijblijvend contact met mij op. De eerste 5 minuten reading advies zijn gratis.
